Sen giderken ben,
Üşüdüm yüreğimin yangınında.
Buz kesen bir alevdi yanan,
Ve ben bir tomurcuk, donmuş dalında.
Sen giderken ben,
Bastırdığım hıçkırıklarımla,
Ruhumu uğurluyordum sessizce.
Kanadı kırılmış göçmen kuşun,
Göçüp gidenlerin ardından baktığı,
O son bakışıyla.
Dönemeyeceğim çocukluğumdu gidişin,
Alamadığım oyuncakların hepsi.
Hiç yaşamadığım gençliğim,
Belki de bütün vazgeçtiklerim.
Ya da edinebildiğim tüm servetim.
Ne varsa beni ben yapan bende,
İzinsiz takıldılar gidişinin peşine.
Sen giderken ben,
Tutamadım sözümü ağlıyorum,
Ağlıyorum kendimden gidişime…
02/10/2007
